Super Castlevania IV

Data premiery: Czas akcji: Tłumaczenie nazwy: Platforma: Emulator:

1991 1691 ***** SNES ZSNES

1. Fabuła

  Fabularnie Super Castlevania IV nie poraża. Największym mankamentem jest fakt, że cała opowieść jest powtórką (remake) z pierwszej części serii na NESa. Jedyne modyfikacje jakie wprowadzono w fabule są czysto kosmetyczne... mianowicie uświadczyć można krótki prolog. Natknąć można się też na takie znajome smaczki jak scena ze spadaniem do jaskiń pod zamkiem. W porównaniu z nielicznymi jak na tamte czasy poprzednikami nie sprawiało to może takiego słabego wrażenia jak dzisiaj ale jeżeli jesteście nastawieni na skomplikowaną i wciągającą fabułę... to nie tutaj...

2. Projekt zamku

  Pod tym względem gra bardzo pozytywnie zaskakuje. Pomimo, że po powtórce z fabuły można się też spodziewać identycznego miejsca akcji to tak właśnie nie jest. Wszystkie etapy są opracowane ciekawie. Znalazło się także miejsce na kilka bardzo fajnych pomysłów. Na początku każdego poziomu widzimy mapę, która pokazuje w jakim miejscu się znajdujemy. Wędrówkę zaczynamy w pewnej odległości od zamku i musimy najpierw przebrnąć dziedziniec, stajnie, jaskinie, lasy, ruiny starożytnego miasta... jednym słowem atrakcji jest dużo. Podobnie z samym zamkiem, w którym odwiedzimy Wielki Hol, bibliotekę, podziemia, Wieżę Zegarową, Salę Tronową oraz... skarbiec. Wszystkie te lokacje aż kipią ciekawymi pomysłami, pułapkami, zaskakującymi elementami. Osoby odpowiedzialne za ich wygląd także się postarały. Nie ma tam miejsca, którego nie chciałoby się ponownie odwiedzić. Bez dwóch zdań jest to jeden z najlepszych projektów zamku wśród Castlevanii podzielonych na poziomy.

3. Przeciwnicy

  O dziwo wśród przeciwników znalazło się miejsce dla całkiem nowych istot. Większość z nich nie weszła na stałe do rodzinnej gromadki ale na pewno sprawiła, że ta jedna część stała się dużo bardziej barwna. Oczywiście nie zabrakło starych znajomych takich jak szkielety różnego rodzaju, chodzące zbroje, kamienne głowy i wiele innych. Wśród nowych warto wspomnieć o nietypowej odmianie Hopper'ów, rękach z obrazów, latających gremlinach, licznych zwierzętach, potworów składających się z liści, które tylko czekają aż wybierzesz w lesie właśnie ich rewir, latające głowy koni i inne temu podobne straszydła. Jednak najciekawsze nowości dotyczą Boss'ów. Węże morskie, tańcząca para ze szpadami, kamienny golem, wielka czaszka i pewna bardzo ciekawa odmiana wielkiego nietoperza. To nie wszystko ale jedynie grając w Super Castlevania IV można odczuć jak wiele pracy twórcy włożyli w tę grę, a przede wszystkim - jak bardzo chcieli stworzyć coś nowego.

4. Grafika

  Grafika to zdecydowanie najmocniejszy po muzyce i grywalności element gry. Lokacje zrobione są z wielką dokładnością, animacje bohatera i potworów cieszą oko, a tła dopełniają całości. Do tego dochodzą drobne smaczki jak rozpryskująca się pod stopami bohatera woda, kołyszące się na wietrze liście, błyszczące kruszcem firany w skarbcu (nie mówiąc, że ta lokacja najbardziej cieszy szczegółami, głównie spodobał mi się pomysł potępionych za skąpstwo dusz, które unoszą się tam w powietrzu), wodospady wśród skał porośniętych mchem... długo by wymieniać. W grze są też miejsca gdzie zastosowano różne smaczki graficzne, które prawdopodobnie SNES jest w stanie wspomagać. Najlepszym tego przykładem są dwa pokoje w pewnej baszcie przed zamkiem (pełnej pułapek swoją drogą). Jeden z nich obraca się wokół własnej osi (nie mówiąc, że na ścianach są kolce), a drugi jest w kształcie trójwymiarowej tuby, która obraca się w tle sprawiając naprawdę świetne wrażenie. Co tu dużo mówić, nad grafiką twórcy także spędzili mnóstwo czasu.

5. Muzyka i efekty dźwiękowe

  Dźwięki, które dobiegają do naszych uszu są w tej części szczególne. Każdy utwór muzyczny szybko wpada w uchu i przyłapałem się nie raz nucąc sobie niektóre z nich poza domem. Efekty dźwiękowe także są dobrej jakości. Nie przeszkadzają w grze, ani nie wyróżniają się zbytnio, czyli świetnie spełniają swoją rolę. Najbardziej charakterystyczny jest chyba pierwszy utwór z dziedzińca. Zaryzykuję nawet stwierdzenie, że razem z głównym motywem Castlevanii stanowi zgrany duet. Muzyka jest więc na wysokim poziomie do czego seria zdążyła nas już przyzwyczaić. Warto jednak głębiej wsłuchać się w dźwięki z Super Castlevania IV. Nie są to wprawdzie nowoczesne utwory symfoniczne ale na pewno wyróżniają się wśród muzyki elektronicznej.

6. Grywalność

  Tej grze odmówić nie można. Od początku do końca wciąga ona jak magnes. Przypominają się wtedy czasy pierwszej Castlevanii na NESa, gdy samo odkrywanie nowych pomieszczeń dawało sporo frajdy. Tutaj jednak mamy dużo większe pole do popisu. Bohater nie jest już tak „sztywny” jak poprzednio, tym razem może atakować batem we wszystkich kierunkach, kręcić nim (efekt identyczny jak w Harmony of Dissonance), oraz poruszać się kucając. Sprawia to, że rozgrywka staje się ciekawsza i bardziej zróżnicowana. Granie w tą część to czysta przyjemność. Ma na to wpływ także poziom trudności, który jest bardzo dobrze wyważony. Jednym słowem w tą grę gra się nie dla fabuły, ale dla świetnej zabawy płynącej z akcji.

7. Poziom zmian i nowych pomysłów

  Niestety ilość zmian względem pierwszej części serii, jeżeli chodzi o mechanikę, nie jest duża. Gra nadal jest podzielona na poziomy. Największą zmianą jest wcześniej wspomniana swoboda ruchów bohatera. Poza tym po tej grze widać jaki postęp technologiczny dokonał się na rynku konsol przez cztery lata. Mechanika i poziom zmian względem poprzednich części to całe szczęście nie wszystko. Super Castlevania IV ma bowiem wiele mniejszych wspaniałych pomysłów, które zaowocowały ciekawymi lokacjami, potworami i mnóstwem szczegółów w całości. Nie sposób przejść obok tego obojętnie. Twórcy zachowali więc satysfakcjonującą równowagę między starą znaną Castlevanią, a nowymi możliwościami technologicznymi i idącymi za nimi zmianami.

8. Długość

  Biorąc pod uwagę, że między etapami dostajemy password, dzięki któremu nie musimy ponownie dochodzić do danego momentu, gra nie wydaje się już taka długa. Z drugiej strony jest ona bardzo grywalna i nawet po kilkukrotnym jej ukończeniu chętnie się do niej wraca. Czy trzeba dodawać coś jeszcze?

---

Recenzja nie została przystosowana do nowego systemu oceniania

-/10

---

Podsumowanie

  Super Castlevania IV to z pewnością jedna z najlepszych części serii. Jest ona wprawdzie fabularną powtórką z pierwszej części serii ale tak poza tym to całkiem inna i o wiele bogatsza we wszystkie elementy gra. Jeżeli sądzicie, że Castlevanie podzielone na poziomy są najlepsze to w ten tytuł koniecznie musicie zagrać. Polecam także osobom, które nie miały styczności z serią.

Recenzje
	Poniższe adresy pomogą Wam poznać opinie różnych osób na temat tej części serii. Jeżeli znacie inne warte przeczytania recenzje dajcie mi znać, a z chęcią umieszczę je na tej liście. Pamiętajcie, że teksty te mogą (aczkolwiek nie powinny) zawierać spoilery!
	OPINIE ZZA MURÓW
	www.emukouncik.xt.pl
	Język: Polski	Ocena: Brak