Dracula X: Rondo of Blood
Ekranu tytułowego
chwilowo brak...

Data premiery: Czas akcji: Tłumaczenie nazwy: Platforma: Emulator:

1993 1792 Rondo Krwi (Krąg Krwi) TurboGrafx-16 (PC Engine) *****

Autorem tekstu jest Metal Sonic! 1. Fabuła

  Jest rok 1792. Okrutny hrabia Dracula powrócił do życia dzięki magii mrocznego kapłana imieniem Shaft. Po zebraniu swojej mrocznej armii, hrabia wysyła swoje siły na małą wioskę, której jednym z mieszkańców jest Richter Belmont - członek legendarnego klanu łowców wampirów. Potwory wdzierają się do osady i całkowicie ją niszczą. Nie dość na tym - Dracula zjawia się osobiście i porywa dziewczynę Richtera - Annette, młodziutką Marię Renard oraz kilka innych dziewcząt i zabiera je do Castlevanii, gdzie mają zostać złożone w ofierze... chyba, że Richter będzie miał coś do powiedzenia w tej sprawie ;-). Nie tracąc czasu chwyta za swój bicz - "Zabójcę Wampirów" i rusza ratować swoich bliskich. Czy mu się powiedzie, to zależy już tylko od Gracza. Jest to już 10-ta gra z serii "Castlevania", co sugeruje litera "X" w tytule. Wprowadzono w niej szereg wielkich zmian, o których nieco niżej. Sama historia trzyma klimat serii i należy się jej typowa ocena.

2. Projekt zamku

  Nie zaczynamy od razu w Castlevanii - najpierw musimy przebić się przez płonące miasteczko Veros. Czasem z okien domów wyskoczą na nas demony, przy wyjściu z miasta drogę będą blokować wielkie Golemy, a przed bramą zamku czeka na nas pierwszy ze sługusów Draculi, którego jednak pokonamy bez większego trudu. Po dostaniu się do wnętrza budowli dostrzeżemy tak dobrze znane elementy z Głównego Holu, mroczne lochy, niebezpieczną Wieże Zegarową i sławetne schody, oświetlone światłem księżyca, prowadzące do ostatecznej rozprawy... Bez dwóch zdań - najsłynniejsze komnaty zamku są tutaj obecne i za to należy się duży plus. Ponadto, tak jak w Dracula's Curse przyjdzie na zwiedzić statek duchów i wiele innych znanych miejsc...

3. Przeciwnicy

  Jak to zwykle bywa początkowe istoty nie są trudne do pokonania... czy aby na pewno? Już na pierwszym poziomie spotkamy twarde jak skała Golemy, których zniszczenie może nam trochę zająć. Później jest jeszcze gorzej: denerwujące Głowy Medusy tylko czekające na odpowiedni moment by strącić nas w przepaść, czy też Zbroje Lordowie, których ataki są nie mniej groźne od ciosów niektórych bossów! Skoro o bossach mowa... w grze zaimplementowano miły throwback do pierwszej Castlevanii. Zanim zmierzymy się z Shaftem przyzwie on tak dobrze znane nam potwory - Wielkiego Nietoperza, Medusę, Mumię i... Frankiego :-). Każdy z nich przeszedł kosmetyczny i techniczny lifting, więc starcie jest co najmniej emocjonujące ;-). Poza tym spotkamy kilku znanych "przystojniaków", w tym obowiązkowo Death! Za różnorodnością przeciwników niechaj świadczy fakt, że ponad połowa sprite'ów w grze zostało przeniesiona do Symfonii Nocy i kilku późniejszych gier (m.in. Aria of Sorrow), a to o czymś świadczy, czyż nie?

4. Grafika

  Ponieważ PC Engine miał dużo więcej mocy niż SNES czy Genesis, tak więc efekty graficzne w tamtych czasach były szczytem osiągnięć (co nie znaczy, że dziś są gorsze ;-)). Każdy z przeciwników ma różną animację śmierci, charakterystyczną tylko dla tego wroga. Szczególnie efektownie giną Death, czy też... Richter. Animacja jest płynna i nie skacze nawet podczas największej zadymy ;-).

5. Muzyka i efekty dźwiękowe

  Chyba mogę śmiało stwierdzić, że muzyka w Rondzie Krwi do czasu pojawienia się Symfonii Nocy była najlepsza w swoim rodzaju. Została utrzymana w stylu Pop i Progressive Rock, co oznacza, że słynne utwory, takie jak "Vampire Killer", "Bloody Tears" (uważam, że ta gra ma jedną z lepszych wersji tego utworu, który jest moim ulubionym), czy też "Beginning" zostały zaaranżowane i występują w utworze "The Den", granym na przedostatniej planszy jako muzyczna składanka. Pojawiło się też kilka utworów z pierwszej Castlevanii w nowej wersji i, co najważniejsze, Dracula wreszcie dostał swój własny utwór! "Dance of Illusions", czyli "Taniec Iluzji" od tamtej pory pojawił się w wielu grach z serii i do dziś jest utworem idealnie odwzorowującym walkę z Draculą, który co chwila teleportuje się w różne miejsca i atakuje nas ognistymi kulami, przy okazji słyszymy jego diabelski śmiech. Właśnie: jest to pierwsza część serii "Castlevania", w której postacie mówią!!! Kiedy po raz pierwszy usłyszałem słowa prologu, byłem oszołomiony. Śmiech Death i dialogi Richtera z uwolnionymi dziewczynami, plus rozmowa Draculi z Annette wywarły na mnie wielkie wrażenie. Chociaż postacie mówią tylko w języku japońskim (gra nigdy nie pojawiła się poza nią, aż do teraz - szczegóły niżej :-)) to akurat nie ma większego znaczenia - nawet nie rozumiejąc co mówią, można się domyśleć o co chodzi. Do dziś uważam, że ta gra najlepiej przedstawiła śmiech Draculi ;-).

6. Grywalność

  Jeśli myślicie, że grę można ukończyć tylko w jeden sposób i tylko jako Richter, jesteście w błędzie. Jeśli uwolnimy podczas gry młodziutką Marię i, nie daj Boże, nastąpi "Game Over", możemy po rozpoczęciu nowej gry wybrać, czy chcemy grać jako twardy pogromca wampirów, czy może jako delikatna, ale jakże zwinna Maria. Dodatkowo podczas gdy Richter korzysta ze znanych nam mistycznych broni - wody święconej, greckiego krzyża, czy topora. Maria zamiast tych broni ma swoich zwierzęcych pomocników! I tak np. Smok zastępuję Krzyż, Kotek - Wodę Święconą, a Śpiewnik - nową broń, jaką jest Święta Księga działająca jak tarcza. Grę można skończyć na kilka sposobów - nie musimy za każdym razem zaliczać tych samych poziomów. W niektórych miejscach możemy natrafić na skróty, dzięki którym możemy nawet uniknąć spotkania z bossem... tylko po to, by wpaść na innego! Jakby na to jednak nie patrzeć, zabawa jest przednia!

7. Poziom zmian i nowych pomysłów

  W porównaniu do poprzednich części, wprowadzono dwie ważne zmiany. Mianowicie po raz pierwszy postać mogła korzystać z umiejętności "Item Crash", która za większą niż zwykle ilość serc pozwala wykonać silny atak, który najczęściej oczyszcza ekran z normalnych wrogów lub zadaje poważne obrażenia bossom. Poza tym KAŻDY z wrogów, których napotkamy podczas wędrówki przez zamek ma co najmniej dwa różne rodzaje ataków. Dla przykładu: włócznicy mogą nacierać swoją bronią lub bronić się przy jej użyciu. Przywrócono też kilka świetnych patentów z poprzednich części, m.in. różne grywalne postacie, możliwość wybrania alternatywnej ścieżki, czy wspomniane utwory w nowej aranżacji.

8. Długość

  Jak większość gier z pierwszej połowy lat 90., grę można skończyć w jeden dzień. Ale prawdziwi Gracze będą zapewne chcieli sprawdzić, jakie są różnice w rozgrywce, gdy raz kontroluje się twardego łowcę wampirów, a innym razem - małą dziewczynkę w różowej sukience ;-). Nie mówiąc już o tym, że scenki podczas uwalniania dziewcząt jako Richter są zgoła inne od tych z udziałem Marii. Sprawdźcie sami ;-). Jedyne na co można narzekać to fakt, że po załatwieniu Draculi jako Maria, obejrzymy bodajże najbardziej dziecinne zakończenie w serii! Cóż, nikt nie jest doskonały...

---

Werdykt Metal Sonica:

7,00/10

---

Podsumowanie

  Ta część zrewolucjonizowała całą serię. Nie bez powodu jest uznawana za Święty Grall wśród jej fanów. Posiadacze PSP mogą zacierać ręce z radości, bo ten tytuł trafi na ich konsolkę wraz z remakiem tej gry i Symfonią Nocy, pod wspólnym tytułem "Castlevania: The Dracula X Chronicles". Premiera w okolicach października.

Informacje dodatkowe
	UWAGA! Wszystkie poniższe informacje proszę traktować jako potencjalnie zdradzające sekrety gry! Jeżeli nie ukończyliście części serii, której one dotyczą to przeglądacie je na własną odpowiedzialność!
	FABUŁA
	Zakończenia
	ZAMEK
	Alternatywne levele Porwane kobiety
	UMIEJĘTNOŚCI
	Umiejętności dodatkowe
	INNE
	Tłumaczenie dialogów w grze Rondo of Blood a Dracula X (Vampire Kiss)